جده ی معظم
سر هر جاده ی باکر ،چشم به کرازمین دوخته است
وطن دوم باکر،کلازمین به کرازمین نوشته است
یگانه چراغ روشنِ آن مِلک با صفای باکر
سیده میر مریم حسنی در کرازمین نشسته است
عمه جانم همسایه اوست، تا قیامت خادم او
جده ی معظم؛ضامن باکر، به کرازمین پیوسته است